|
|
|
Het vissen op graskarper Het blijft een tijdje rustig. De andere karpers zijn ook een beetje dichter bij de bodem gaan liggen en houden zich stil. Na zo’n vijftien minuten zie ik uit de andere richting enkele karpers terugkomen. De voorste twee karpers zwemmen rakelings langs de korst heen, maar laten hem uiteindelijk toch links liggen. Maar dan komt er plotseling een karper van dieper uit naar boven en pakt zonder aarzelen de korst. Met een subtiele beweging wordt de korst tussen de kaken genomen en zakt de vis weer een stukje naar beneden. Nu komt het cruciale deel: op het goede moment aanslaan... Als een graskarper de korst pakt, slikt hij het bijna nooit meteen in. Dit betekent dus dat je niet direct moet aanslaan op het moment dat de korst gepakt wordt. Het leidt onherroepelijk tot een misser. Met als gevolg dat de karpers alle kanten opstuiven en je wel kunt gaan verkassen. Ook al zit de haak toch in de bek, dan is nog de kans aanzienlijk dat je de vis verspeelt. Een graskarper heeft namelijk een hele harde bek. Zo hard, dat ook een goed scherpe haak nauwelijks echt vasthaakt. Het gevolg is dat je vroeg of laat in de dril de vis verspeelt. De kunst is dus lang genoeg te wachten tot de vis de korst inslikt (je ziet dan de korst in de bek van de vis verdwijnen). Op dat moment moet de aanslag plaats vinden. Ben je een fractie van een seconde te laat, dan is de kans groot dat de karper de valstrik door heeft en zal verbazingwekkend snel alles uitspugen en er als een bezetene vandoor gaan. Ook dan kun je wel verkassen... De korst blijft even voorin de bek van de graskarper zitten. Dan zie ik de korst naar binnenschieten en sla ik bliksemsnel aan. Direct schiet de karper als een torpedo door het water heen, met een gillende slip als gevolg. De ander karpers schieten ook in paniek alle kanten op en de sloot verandert al snel in een modderpoel. Ik kom snel in de benen en ga achter de karper aan, die met onverminderde vaart doorstoomt. Waterplanten bezwijken onder het geweld van de karper. Plompebladeren worden met een plop onder water getrokken door het grote lijf en vervolgens doorgesneden door de striemende lijn. Een spoor van vernieling blijft achter. Wat een spektakel! Na een heftige dril van een kleine 10 minuten en een drietal stevige runs later, komt de karper moegestreden richting het schepnet. Nadat een paar laatste korte vluchtpogingen laat de karper zich op zijn flank draaien en laat zich zonder problemen geschept. Dit is een prachtbeest! Meten en wegen leert dat de vis 96cm lang is met een gewicht van maar liefst 25 pond! En dat met een 20-grams spinhengel!
Tot mijn grote verrassing (en verbazing) zag ik bij het terugzetten van de karpe rdat een stukje verderop de andere korsten nog gewoon met veel kabaal uit het oppervlak gepakt werden! De karper komt ineens los! Snel de boel weer in orde maken, een nieuwe korst aan de haak en voorzichtig richting het geplons sluipen... Ik werp de korst in de buurt van de andere korsten en wacht rustig af. Een klein stukje verderop wordt weer een korst gegrepen, nu weer heel subtiel en alleen een boeggolf blijft als spoor achter. Na nog een tweetal korsten lijkt mijn korst aan de beurt... En klein stukje voor de korst zie ik een boeggolfje verschijnen. Een snuit doorbreekt het wateroppervlak en een bek pakt de korst netjes uit het oppervlak. Door het avondschemer en weerspiegeling op het wateroppervlak kan ik de vis zelf totaal niet zien (ook die polaroid bril helpt nu niet meer). Het wordt dus gokken wanneer ik moet aanslaan: te vroeg en je slaat de haak met korst en al er weer uit; te laat en de vis doen het voor je en gaat er als een speer vandoor... Even enkele seconden wachten en dan de gok wagen: de hengel flitst naar achteren en de lijn schiet strak over het water. Meteen draait de karper zich vliegensvlug om en gaat op volle kracht ervandoor. De hengel staat direct krom als een hoepeltje, de slip begint te gillen en een enorme boeggolf schiet de wetering over. Dit is een hele grote! Dat voel je meteen. Een enorme, niet te stoppen run volgt en ik zet de achtervolging in. De vis weet van geen ophouden en blijft maar gaan. Dan draait hij zich plotseling om en gaat met een nood gang de andere kant uit. Ik er maar weer achteraan. De vis bonkt nu laag bij de bodem. Ik heb de vis nog geen moment gezien en wordt nu toch wel nieuwsgierig naar het formaat. Deze vis is duidelijk sterker dan elke andere graskarper die ik
tot nu toe heb gehaakt. Nog een flinke run volgt, maar die kan ik met de hengel en de slip opvangen. Daarna begint het terug ‘takelen’ van de vis. Nog steeds geen glimp van de karper opgevangen. Nog twee korte runs en na een klein kwartier laat de graskarper zich naar het oppervlak dirigeren. En nu zie ik de karper pas oor het eerst: die
haalt zeker de meter! Ik zie dat de haak goed in de bek zit en hoef niet
bang te zijn dat ik hem nog verspeel. Rustig laat ik de vis zichzelf moe
zwemmen. Je wilt niet dat zo’n bakbeest op land nog eens flink tekeer gaat.
Het zal niet voor de eerste keer zijn dat ik een striem op m’n arm of been
krijg door een zwiepende staartvin! Het vissen op graskarper met de korst is een enerverend
en spectaculaire bezigheid. Voor mensen die van geweging en spanning houden
tijdens het vissen, maar die ook veel geduld hebben is dit een uitstekende
manier van tijdverdrijf met je favoriete hobby. Maar niet alleen graskarper
zul je op deze manier vangen. Ook menig grote ruisvoorn, schub- en
spiegelkarper heb ik tijdens het graskarper-vissen reeds gevangen. Een daar
zaten heel erg respectabele formaten en gewichten tussen! Met vriendelijke groet, Robin van den Hooven
|
